بسم الله الرحمن الرحیم
«من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه...»
خبرِ ناگوار ارتحال فقیه وارسته، مجاهد نستوه، یار دیرین امام راحل و فقیهعالیقدر- رضوانالله علیهماـ انقلابیِ بزرگ، هدایتگر و اُسوۀ مبارزان، همگام رزمندگان و مدافع حقوق مردم، فقیدِ سعید: حضرت آیتالله آقای حاج سید جلالالدین طاهری اصفهانی- رضوانالله علیه- موجب تأسف و تأثر فراوان بهویژه برای مردم حقشناس استان اصفهان شد. اعلیالله مقامهالشریف و اعظم اجورنا.
آن عالِم عامِل، فقه و وارستگی را از محضر پرفیض آیات عظامی همچون حاجآقاحسین بروجردی، حجت کوهکمرهای، سید محمدتقی خوانساری، سید روحالله خمینی، محقق داماد و... - قدّسالله اسرارهم- آموخت و بخشی از دستاوردهای علمی خود یعنی تقریرات درس اصول آیتالله محقق داماد را به زیور چاپ آراست.
از طرفی هم به تربیت فضلای بسیاری روی آورد و اینک با فقدانش به حوزههای علمیه و روحانیون وارسته و ارجمند خسارتی بس سنگین وارد آمد.
آن راحلِ آرامدلْ، در سراسر دورانِ غربت و پرمحنتِ مبارزه با رژیم ستمشاهی و در دوران شکلگیری و تثبیت انقلاب اسلامی یاور و نمایندۀ امین و دلسوز برای رهبر فقیدِ انقلاب و همیشه هم محبوب آن امام راحل بود.
او عمر پر برکت خود را همراه و همگام با روحانیون مبارز بهویژه با حضرت آیتاللهالعظمی منتظری -رحمةالله علیه- در راه استقرار اندیشه و عدل عَلَوی سپری نمود و در این راه با تمام توان و ایمان، با استبداد و تحجّر، مبارزه کرد و زندانها، تبعیدها، شکنجهها، فشارها، زخمِزبانها و اتهامها را به جان پذیرفت. پس از برپایی نظام جمهوری اسلامی نیز دمی نیاسود و آرام نگرفت و در راه انجام مسئولیت امربهمعروف و نهیازمنکر و حفظ دستاوردها و ارزشهای انقلاب و جلوگیری از کجرویها و کجاندیشیها و ممانعت از تضییع حقوق صاحبان اصلی انقلاب و ستمدیدهها سختیها کشید و مرارتها چشید و بیمهریها دید.
بهیاد داریم که قبل از انقلاب با پیشنهاد فقیهعالیقدر و تأیید حضرت امام«ره» از اواخر دهۀ چهل در نجفآباد، نماز جمعه به امامت فقیهعالیقدر و پس از آن در اوایل دهۀ پنجاه، در اصفهان به امامت حضرت آیةالله طاهری اقامه شد. و بهیاد داریم که در هر دو شهر نامبرده، عمدۀ روشنگریها و شکلگیری مبارزات و تجمع مبارزان از همین دو پایگاه مایه گرفت و بارها توسط ساواک شاه، تهدید و تعطیل، و سپس در سالهای اوج مبارزات و دستگیریها و زندانی و تبعیدشدنها در این دو شهر حکومت نظامی برقرار شد. یاد همۀ سنگربانان این کانونهای عبادت و مجاهدت، امامان جمعۀ فقید آن، همچون فقیهعالیقدر، آیةالله ایزدی، حجةالاسلام والمسلمین حسنی و... اینک حضرت آیةالله طاهری گرامی باد. رضوانالله علیهم.
فصل ممتاز دیگر زندگی پربار حضرت آیةالله طاهری، دوران هشت سالۀ دفاع مقدّس و مقاومت مردم غیور ایران اسلامی است. آن بزرگمرد، در این دوران، با تمام توان و ایمان در جمع رزمندگان سرافراز حضور فعال داشت. حضور و خدمتی بسیار مؤثر و دلگرمکننده برای همه رزمندگان. ایشان در حلّ مشکلات جنگ و جبهه و رزمندگان و خانوادههایشان بسیار میکوشید و پشتیبان اصلی آنان بود. متقابلاً سرداران رشید و رزمندگان سرافزار هم علاقۀ فراوانی به آن بزرگوار داشتند و... و اینک در ملکوت اعلی در جمع خرازیها، میثمیها، کاظمیها و همّتها و صدها سردار و هزاران رزمندۀ شهید و در کنار فرزند شهیدشان و اولیای گرامیشان فارغ از رنجها و نامهربانیها و تنگنظریها از نعمتهای بیپایان الهی بهرهمندند. گوارایشان باد.
امتیاز دیگر آن راحل عظیمالشأن اینکه جایگاه بس بلند او در نزد مردم مؤمن استان اصفهان و ایران بیش از هر چیز مرهون همراهی و همگامی او با مردم رنجدیدۀ استان و ایران بود. او هیچگاه مردم را در سختیها و مشکلاتشان تنها نگذاشت. دفاع از حقوق صاحبان اصلی انقلاب و رعایت مصالح عموم نزد او از همه چیز مهمتر بود. دفتر و بیت وی پناه مظلومان و آسیب دیدگان بود و پیگیر کار آنان. در قبال این مردم دوستی و حمایتگری، آرای میلیونی مردم استان اصفهان به ایشان به عنوان عضو برجستۀ خبرگان رهبری نمودی است از حق شناسی مردم از ایشان. در روند پیگیری یکی از همین حقوق تضییع شده بود که آن مرحوم با نامهای سرگشاده، معترضانه از امامت جمعه کناره گرفت و سکوت را روا نداشت.
والاییها و خدمات و مجاهدتها و شجاعتها و هدایتها و روشنگریها و آثار وجودی آن ابرمرد خداباور و باطلستیز در این مقال و در این مجال نمیگنجد. غرض، عرض ارادتی و ادای احترامی بود هر چند اندک. با خواست خداوند آشکارکنندۀ خوبیها، در آینده ابعاد بیشتری از وجود شریف آن راحل آرام دل، روشن و روشنگر نسلهای آینده شود. در پایان، این مصیبت بزرگ را به ساحت مقدّس حضرت امام زمان«عج»، مراجع عظام، حوزههای علمیه، خدمتگذاران و دلسوزان واقعی انقلاب، خانوادههای معظّم شهدا، عموم مؤمنان بهویژه مردم شریف استان اصفهان و بیت رفیع آن اسوۀ علم، ایثار، فداکاری و صبوری تسلیت میگوییم و از خداوند منّان برای آن فقیدِ سعید، علوّ درجات و حشر با اولیای دین و شهدای عزیز را میطلبیم.
14/3/92- جمعی از ائمۀ جماعات نجفآباد